عروسی...

 

عروسی می کنی  شویت مبارک 

سرمه  بر  چشم  جادویت  مبارک 

مرا از کوی خود راندی به خواری   

رقیبم   بر   سر   کویت   مبارک 

زیر آن تور حریر خوش می کنی ناز ناز 

می روی یادی ز من نمی کنی باز باز 

می روی من می شوم با ناله دمساز 

ای دو زلفت دو زنجیر بلا 

ریزد  از  قامتت ناز و  ادا 

روز آیینه ی سینه ی تو 

می درخشد گلوبند طلا 

تا به گردون رسد شور  و نوا 

یار شکر  لب  شیرین  زبانم 

الهی  درد  تو  ریزد به  جانم 

می روم  دامن  صحرا  بگیرم 

که به شهر تو بی نام نشانم